Algemeen

We hebben allemaal onze gevoelige plekken. 

Vaak zijn deze ontstaan in onze eerste of jeugdjaren,

tijdens school- of werkjaren.

Oude wonden.

We voelden ons niet gezien, niet gewaardeerd, een verandering,

een nare ervaring of een schokkende gebeurtenis, gebruikt, misbruikt,

niet geliefd, of iets geheel van onszelf.

We verlangen naar meer zelfvertrouwen.

We VOELEN dat we meer kunnen, maar het komt er niet uit en dat mat af.

We piekeren, zijn gestresst, angstig, onrustig … keel afknijpend.

We zijn veel bozer dan de situatie rechtvaardigt.

We hebben het verwerkt, zeggen we of

achter ons gelaten, of in een doosje gestopt.

En onszelf een overlevingsmechanisme aangeleerd.

NIETS MIS MEE.

Maar wanneer je nu voelt,

dit mechanisme past me niet meer……

ik stik.

HET KAN ANDERS.

Ik verlang naar vrij zijn.

VRIJ OM TE ZIJN

wie ik in wezen ben,

want ik VOEL dat …

BEL………

MAIL…………

wanneer deze woorden je raken.

JE BENT DAARNA NOG NIETS VERPLICHT ….

MAAR JE STEM WORDT GEHOORD ….